ISTINA O BRADINI
Danas gledamo obilježavanje godišnjice stradanja Srba u Bradini i ponovo novi broj stradalih.
Svako obilježavanje donosi nove neistine. Naime, u Bradini je početkom aprila 1992. formirana SRPSKA MILICIJA, s uredno postavljenim obilježjima, naoružana automatskim puškama M70 A i prekinutom komunikacijom M17 prema Sarajevu i podbitovinjskim selima.
U tri navrata su vođeni pregovori sa zahtjevom da se deblokira put, jedina komunikacija, prema Sarajevu i šest podbitovinjska sela, naravno, svi zahtjevi su odbijeni od samozvanih lokalnih vlasti koji su sebe nazvali SRPSKA OPŠTINA KONJIC. Posljednji pregovori vođeni su 19. 5. prilikom čega im je podvučeno, ako se ne deblokira komunikacija kroz Bradinu da će biti upotrebljena sila. Naravno, nije put deblokiran, čekalo se spajanje sa VRS iz Hadžića i nastavak okupacije ostalih dijelova općine Konjic, akcija deblokade puta uslijedila je 25. 5. 1992. godine.
Prva žrtva u Bradini je šesnaestogodišnji Adis Hadžajlija. U ovoj akciji bilo je žrtava na obje strane. U zajedničkoj grobnici kod crkve nisu bili civili, bili su vojnici i policajci ukopani u uniformama, što je potvrđeno prilikom iskopavanja u prisustvu haških istražitelja.
Nije istina da se radi o 48 civila, nije istina da je crkva srušena i zapaljena. Zašto se iznose neistine sasvim je jasno, sve događaje iz perioda rata srpska strana potpuno drugačije prikazuje u odnosu na stvarnost i istinu. U Bradini je bilo 580 uniformisanih i naoružanih vojnika i policajaca, nisu to civili kako se danas govorilo u Bradini.
Ne poričem da je bilo zločina, ubistava, ali svi su dokumentovani i presuđeni, općepoznata stvar, kamo sreće da je tako bilo na prostorima gdje su Bošnjaci i Hrvati masovno stradali. Slušajući danas pojedine Srbe iz Bradine trebalo bi uhapsiti i procesuirati sve pripadnike Armije i MUP iz Konjica da bi oni bili zadovoljni.
Da su tadašnji lokalni moćnici deblokirali put kroz Bradinu, kako je od njih traženo, ništa od navedenog ne bi bilo. Ključni uzrok je formiranje Srpske opštine Konjic, blokada puta M 17 kroz Bradinu prema Sarajevu i lokalnog puta prema podbitovinjska selima.
Što se tiče iseljavanja Srba iz Konjica, organizovao ih je SDS s Đurom Kuljaninom na čelu zbog pripreme granatiranja grada koje je trajalo cijeli rat, ista kampanja koju je Krajišnik uradio nakon potpisivanja Dejtonskog sporazuma. Moja reakcija je odgovor na današnje obilježavaje godišnjice u Bradini, napisao je Hamza Ajanović.
